بررسی مشکلات ایفای نقش پرستاران در ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی

زمینه و هدف: بروز سرطان پستان و شیمی درمانی توأم با عوارضی است که می تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی شود. در این بین از وظایف کلیدی پرستاران انکولوژی پیشگیری و کنترل عوارض ناشی از سرطان و درمان آن می باشد. این پژوهش با هدف بررسی مشکلات ایفای نقش پرستاران در ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1392در دو بیمارستان آموزشی از شهرهای شهرکرد و اصفهان انجام شد و 45 نفر پرستار به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف وارد مطالعه شدند. با استفاده از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و مشکلات ایفای نقش پرستاران در ارتقاء کیفیت زندگی، موانع و مشکلات ایفای نقش این پرستاران در ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی بررسی و تعیین شد. یافته ها: زیاد و سخت بودن روش های رگ گیری، کمبود کارکنان پرستاری، اهمیت ندادن مدیران به مسئله سنجش و ارتقاء کیفیت زندگی و نبود فرم سنجش کیفیت زندگی از عمده ترین موانع گزارش شد. بیشترین مشکل به ترتیب در حیطه های مدیریتی- اجرایی (42%)، فردی– پرستار(21%)، فردی- بیمار(14%)، آموزشی (13%) و محیطی– تجهیزاتی(10%) مشخص شد. راهکارهای برگزاری دوره های آموزشی برای مدیران، تهیه فرم سنجش کیفیت زندگی و لحاظ نمودن فعالیت آموزش به مددجو در ارزشیابی های پرستاری به عنوان راهکارهایی با امتیاز بالاتر بدست آمد و در نهایت راهکار توانمندسازی مدیران پرستاری به عنوان راهکاری برتر با پوشش دهی تمامی راهکارها پیشنهاد شد. نتیجه گیری: بیشترین مشکل در حیطه مدیریتی- اجرایی گزارش شد؛ لذا پیشنهاد می شود برنامه ریزی هایی در جهت افزایش توانمند سازی مدیران پرستاری در راستای ارتقاءکیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی صورت پذیرد.